TravelU Here!!: Νυμφάιο - Το στολίδι της Φλώρινας!!!

Tο χωριό Νυμφαίο το συναντάμε στο νότιο τμήμα του Νομού Φλώρινας στις ανατολικές κλιτείς του όρους Βέρνου. Απέχει μόλις 52 χλμ από την πόλη της Φλώρινας και περίπου 160 χλμ από την Θεσσαλονίκη.Ο διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός διεκδικεί σύμφωνα με τους Ευρωπαϊκούς ταξιδιωτικούς οδηγούς μία από τις δέκα θέσεις για τα ομορφότερα χωριά της Γηραιά Ηπείρου ενώ.....

στον παγκόσμιο διαγωνισμό της UNESCO κέρδισε το διεθνές βραβείο <<Μελίνα Μερκούρη>> για την άριστη διαχείριση πολιτιστικού αποθέματος, και φυσικού περιβάλλοντος. Όταν πρωτοφτάνει κανείς στο Νυμφαίο και αφήνει το αυτοκίνητό του στο δημοτικό χώρο στάθμευσης λίγο πριν την είσοδο του χωριού, αντικρίζει εικόνες που μοιάζουν σαν από παραμύθι: καλοφτιαγμένα σπίτια από πέτρα, ένα τοξωτό ξύλινο γεφυράκι που ενώνει δύο από τα εντυπωσιακότερα αρχοντικά του χωριού και μια μικρή, γραφική, πλακόστρωτη πλατεία.

Μέσα στο Νυμφαίο υπάρχουν περίπου πέντε έξι ταβερνάκια και εστιατόρια στα οποία μπορείτε να δοκιμάσετε κυρίως τοπικές, παραδοσιακές συνταγές με βάση το κρέας αλλά και τα φρέσκα ζυμαρικά και κυνήγι, ενώ αξιόλογα μαγαζιά για φαγητό θα βρείτε και εκτός του οικισμού.O διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός του Νυμφαίου, σε υψόμετρο 1.350μ. στο ανατολικό Βίτσι του Νομού Φλώρινας, βρίσκεται σε ένα αλπικό τοπίο που κόβει την ανάσα.

Η αμφιθεατρική του θέση στο βουνό δίνει στον επισκέπτη την δυνατότητα να αγναντεύει κάθε άκρη του χωριού, καθώς και το γύρω γεωφυσικό τοπίο με τις πλατιές λίμνες, όπως η Βεγορίτιδα, και τα καταπράσινα λιβάδια.Η αρχιτεκτονική διαμόρφωση του ίδιου του χωριού, το κάνει ιδανικό για ξεκούραστες βόλτες στα πεζοδρομημένα πλακόστρωτα, ξενάγηση στα άδυτα του Αρκτούρο και ενδιαφέροντα, νοερά ταξίδια στην ιστορία του μαγευτικού αυτού χωριού.

Το κρύο ίσως σας ωθήση να χωθείτε στο πανέμορφο καφέ «Το Άτι» και δίπλα στο ζεστό του τζάκι να ξεφυλλίσσετε τον τοπικό οδηγό προκειμένου να μάθετε τα πάντα για την ιστορία του παραμυθένιου αυτού χωριού.

Περικυκλωμένο από δάση οξιάς και καταπράσινη φύση, το Νυμφαίο σήμερα έχει την τύχη να αποτελεί έναν σημαντικότατο πόλο έλξης τουρισμού. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην συμβολή σημαντικών ανθρώπων με καταγωγή από το χωριό, όπως ο πρόεδρος του χωριού Νικόλαος Μέρτζος και η οικογένεια Μπουτάρη, οι οποίοι κυριολεκτικά το διέσωσαν από την εγκατάλειψη που το χαρακτήριζε μέχρι το 1980. Η σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά του χωριού και το μοναδικό φυσικό περιβάλλον ήταν τα θεμέλια πάνω στα οποία χτίστηκαν ή αναστηλώθηκαν τα παραδοσιακά πέτρινα σπίτια του με τις τσίγκινες σκεπές, τα καλντερίμια, οι ξενώνες και τα μαγαζιά του και φυσικά το καταφύγιο του Αρκτούρου.

Στον Αρκτούρο θα βρεθείτε από το ανατολικό parking του χωριού, διανύοντας για περίπου δέκα με δεκαπέντε λεπτά ένα πέτρινο μονοπάτι στο οποίο οι αντικριστές οξιές που γέρνουν για να αγκαλιάσουν η μία την άλλη δημιουργούν ένα φυσικό χρυσαφί από τις ακτίδες του ήλιου τούνελ, ένα ρομαντικό μονοπάτι που δεν θες να τελειώσει ποτέ. Στο τέλος του, όμως, περιμένει ένας άλλος μαγικός κόσμος, αυτός της άγριας φύσης, όπως τον δημιούργησε το Περιβαλλοντικό Κέντρο Αρκτούρου.Στο μικρό ξύλινο περίπτερο του Κέντρου βρίσκεται μία ομάδα εθελοντών, η οποία οργανώνει τους επισκέπτες σε ομάδες και τους κατευθύνει στα εξήντα περίπου στρέμματα δάσους, μέσα στα οποία ζουν ελεύθερες αλλά προστατευμένες οι αρκούδες.

Οι αρκούδες που φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις έχουν κατασχεθεί από αρκουδιάρηδες και ζωολογικούς κήπους αλλά και αρκετοί λύκοι - ζώα για τα οποία θεωρείται αδύνατη η επανένταξη τους στο φυσικό περιβάλλον.Το κέντρο ενημέρωσης είναι ανοιχτό για το κοινό τους περισσότερους μήνες του έτους.

Η Ιστορία:

Σύμφωνα με την «Βίβλο Φιλοξενίας» του χωριού (εκδ. Μίλητος), το Νυμφαίο κατοικήθηκε για πρώτη φορά περί το 1835 από Βλάχους Οδίτες, λατινόφωνους δηλαδή αυτόχθονες Μακεδόνες, οι οποίοι επί 1.400 χρόνια φυλούσαν την γειτονική Εγνατία Οδό και αναγκάστηκαν να καταφύγουν στα απρόσιτα βουνά του Βίτσιου μετά από σκληρές μάχες με τους Οθωμανούς. Η πρώτη ονομασία που έδωσαν στο χωριό ήταν Νιβεάστα, λέξη που μάλλον προέρχεται από την φράση Ni vista που σημαίνει «αόρατο», λόγω της τοποθεσίας του. Οι πολυτάλαντοι και δαιμόνιοι Βλάχοι, υπαγόμενοι μεν στη Βαλιντέ Σουλτάνα (μητέρα του Σουλτάνου), στην οποία πλήρωναν φόρους, παρέμειναν ένοπλοι και αυτοδιοικούμενοι στο χωριό, ενώ μέχρι τον 17ο αιώνα ζούσαν με ληστρικές επιδρομές στα τσιφλίκια του κάμπου.Περί το 1630 οι κάτοικοι άρχισαν να επιδίδονται στην ασημουργία και φαίνεται πως η τέχνη τους αυτή παρέμεινε ανθηρή για τουλάχιστον τρεις αιώνες, κάνοντας το Νυμφαίο διάσημο κέντρο αργυροχρυσοχοΐας σε όλη την Μακεδονία.Εκεί γεννήθηκαν και έζησαν βαθύπλουτοι διεθνείς έμποροι καπνού και βαμβακιού, ενώ ταυτόχρονα το χωριό υπήρξε πάντα ορμητήριο όλων των εθνικών αγώνων, αλλά και πατρίδα πολλών αγωνιστών, ευεργετών και επιστημόνων. Κατά την ακμή του, λοιπόν, το χωριό διέθετε υποδειγματικές υποδομές, πυκνή δόμηση και πλούσιο πολιτισμό. Η παρακμή, ωστόσο, ξεκίνησε από το 1930 και μετά, λόγω οικονομικών, κοινωνικών και τεχνολογικών μεταβολών που οδήγησαν στην διάσπαση της τοπικής και ευρύτερης αγοράς, ενώ οι δραματικοί πόλεμοι έως το 1949, σχεδόν ερήμωσαν το χωριό, διώχνοντας τους περισσότερους κατοίκους του στην διασπορά.Την ιστορία αυτήν του χωριού μπορεί ο επισκέπτης να γνωρίσει μέσα από συγκλονιστικές φωτογραφίες-ντοκουμέντα από τις οικογένειες που έζησαν στο χωριό αλλά και από σημαντικά τοπία και μνημεία που εξελίχθηκαν με τα χρόνια στη Νίκειο Σχολή.Πρόκειται για το αρχιτεκτονικό σήμα κατατεθέν του χωριού, το οποίο θα δείτε να δεσπόζει ανάμεσα στα πέτρινα σπίτια καθώς θα εισέρχεστε στο Νυμφαίο, δωρεά του μεγάλου καπνέμπορου Ζαν Νίκου το 1928.Το επιβλητικό κτίριο με τα εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά στοιχεία και το τεράστιο πέτρινο καμπαναριό στεγάζει σήμερα το συνεδριακό κέντρο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ κάποιοι χώροι του κοσμούνται με φωτογραφικό υλικό, το οποίο είναι πρόθυμη να σας παρουσιάσει η υπεύθυνη του κτιρίου. Μην φύγετε από το Νυμφαίο αν δεν επισκεφθείτε τη Νίκειο Σχολή (οι μόνιμες εκθέσεις «Η εν Μοναστηρίω κοιμωμένη Ελληνοσύνη» και «Ενθύμια Νυμφαίου» είναι επισκέψιμες κάθε σαββατοκύριακο 11.00 με 14.00).